Ghostscript wrapper for D:\BBB-ARCH\MTS70\MTS70_t8z1_4_PDF\mts70_t8z2.pdf


M E C H A N I K A 
T E O R E T Y C Z N A 
I  S T O S O W A N A 

2,  8 (1970) 

P R Z Y B L I Ż O NE  O B L I C Z A N I E  P Ł Y T Y  K O Ł O W E J ,  U Ż E B R O W A N EJ  J E D N O S T R O N N I E , 

O B C I Ą Ż O N EJ  A N T Y S Y M E T R Y C Z N I E 

ANDRZEJ  M Ł O T K O W S K I  (ŁÓDŹ) 

Oznaczenia 

stale, 

a  p r o m i e ń  z e w n ę t r z ny  p ł y t y , 
s t a ł e , 

b(k)  g r u b o ś ć  ż e b r a, 
С   p r o m i e ń  w e w n ę t r z ny  p ł y t y , 

Щ к )  s z t y w n o ś ć  obwodowa  p ł y t y , 

Dr(k)  s z t y w n o ś ć  promieniowa  p ł y t y , 
E  m o d u ł  Younga, 
F  powierzchnia  przekroju  poprzecznego  ż e b r a, 
F(k)  w s p ó ł c z y n n i k , 
G  m o d u ł  s p r ę ż y s t o ś ci  postaciowej, 

Щ к )  w y s o k o ś ć  ż e b r a, 
w y s o k o ś ć  ż e b ra  na promieniu  z e w n ę t r z n y m, 

Hc  w y s o k o ś ć  ż e b ra  na  promieniu  w e w n ę t r z n y m, 

kk)  g r u b o ś ć  p ł y t y , 

kk)  moment  b e z w ł a d n o ś ci  przekroju  ż e b ra  p r z y p a d a j ą cy  na j e d n o s t k ę  obwodu  p ł y t y , 
к   indeks  o k r e ś l a j ą cy  w i e l k o ś ci  d o t y c z ą ce  kolejnej  p ł y t y  p i e r ś c i e n i o w e j, 
Af  moment  o b c i ą ż a j ą c y, 

Mr(k)  moment  g n ą cy  promieniowy  p r z y p a d a j ą cy  na j e d n o s t k ę  obwodu  p ł y t y , 
moment  g n ą cy  obwodowy  p r z y p a d a j ą cy  na j e d n o s t k ę promienia, 

Mro(k)  moment  s k r ę c a j ą c y, 
m  liczba  płyt  p i e r ś c i e n i o w y c h, 
Nr(k)  siła  promieniowa  p r z y p a d a j ą ca  na j e d n o s t k ę  obwodu  p ł y t y , 
Щ к )  siła  obwodowa  p r z y p a d a j ą ca  na j e d n o s t k ę promienia, 
n  liczba  ż e b e r, 
Qr,Qo  siły  t n ą ce  — promieniowe  i  obwodowe, 
r  p r o m i e ń  b i e ż ą cy  p ł y t y , 
S(k)  iloczyn  m o d u ł u  Younga  i  momentu  statycznego  ż ebra  w z g l ę d em  p ł a s z c z y z n y  ś r o d k o w ej 

p r z y p a d a j ą cy  na j e d n o s t k ę  obwodu  p ł y t y , 

Tm  siła  styczna  ( p o ł o ż o na  w  p ł a s z c z y ź n ie  ś r o d k o w ej  p ł y t y ) , 
Щ к )  przemieszczenie  promieniowe, 
"o(*)  przemieszczenie  promieniowe  p ł a s z c z y z n y  ś r o d k o w ej  p ł y t y , 
v<,k)  przemieszczenie  obwodowe, 
ô(Jfc)  przemieszczenie  obwodowe  p ł a s z c z y z n y  ś r o d k o w ej  p ł y t y , 



128  A .  M Ł O T K O W S K I 

Vf<*)  u g i ę c ie  p ł y t y , 

z  w s p ó ł r z ę d na  o k r e ś l a j ą ca  o d l e g ł o ś ć  rozpatrywanego  punktu  od  p ł a s z c z y z n y  ś r o d k o w e j, 

< * i « ) ­ a 8 « )  s t a } e > 

w s p ó ł c z y n n i k , 

в  w s p ó ł r z ę d na  k ą t o wa  rozpatrywanego punktu, 

v  liczba Poissona, 

r 
Q =  —  p r o m i e ń  bezwymiarowy, 

a 
ar  n a p r ę ż e n ia  promieniowe  w  p ł y c i e , 

ar  n a p r ę ż e n ia  w  ż e b r z e, 

oo  n a p r ę ż e n ia  obwodowe  w  p ł y c i e , 

rro  n a p r ę ż e n ia  styczne  w  p ł y c i e . 

Poniż sze  r o z w a ż a n ia  są rozszerzeniem  pracy  [1], w  k t ó r e j  o m ó w i o n o  s p o s ó b  obliczenia 

płyt  k o ł o w y c h  wzmocnionych  ż e b r a mi  po  jednej  stronie  płaszczyzny  ś r o d k o w ej  i  obcią­

ż onej  antysymetrycznie  p a r ą  sił  p r z y ł o ż o ną  w ś r o d k u.  K s z t a ł t  ż eber  był jednak  tak dobrany, 

by  promieniowa  sztywność  zginania  oraz  inne  współczynniki,  wystę pują ce  w  układzie 

r ó w n a ń  r ó ż n i c z k o w y ch  płyty  u ż e b r o w a n e j,  były  stałe. 

Rys.  1 

W  praktyce,  płyty  wzmacniane są ż e b r a mi  promieniowymi  o kształtach ,  k t ó r e  powodują, 

że  wyż ej  wspomniane  wielkoś ci  są funkcjami  promienia. 

P ł y t a  o  zmiennej  sztywnoś ci  zginania  m o ż e  być w  przybliż eniu  przedstawiona  j a k o 

szereg  p o ł ą c z o n y ch  ze  sobą  ortotropowych  płyt  pierś cieniowych  o  stałych  sztywnoś ciach 

zginania.  N a p r z y k ł a d  dla płyty  przedstawionej  na  rys.  1 sztywność  zginania  m o ż na  przed­

stawić, j a k na  rys.  2. 

M o ż na  przyjąć  sztywnoś ci  poszczególnych  pierś cieni  r ó w n e  sztywnoś ciom  w ich  ś r o d­

kach.  Podobnie  m o ż na  p r z e d s t a w i ć  wielkoś ci  S  i  Fx  (oraz  ewentualnie  D0  jeś li  g r u b o ś ć  

płyty  jest  zmienna).  Odpowiada  to jakby  zmianie  k s z t a ł t u  ż eber  według  rys.  3. 



P R Z Y B L I Ż O NE  O B L I C Z A N I E  P Ł Y T Y  K O Ł O W E J  129 

Jeś li  płytę  podzielić  na  dostatecznie  dużą  liczbę  pierś cieni,  wówczas  «stopnie»  na  ż e b­

rach  bę dą  praktycznie  bez znaczenia  dla d o k ł a d n o ś ci  obliczeń. 

N a  styku  d w ó c h  kolejnych  pierś cieni  muszą  być spełnione  warunki  cią głoś ci  dotyczą ce 

odkształceń  i  sił w e w n ę t r z n y c h.  Ugię cia,  ką ty  ugię cia,  przemieszczenia  promieniowe  i ob­

wodowe,  momenty  promieniowe,  siły  normalne,  styczne  oraz  zastę pcze  siły  poprzeczne 

muszą  być na  liniach  styku  płyt  pierś cieniowych  odpowiednio  sobie  r ó w n e . 

Щ к ) —  Щ к  +  1)>  M R(K)  =  Mrlk+1Ą  

dw(k) 
dq  dQ 

Щ к ) 

(1)  Щ к ) —  W(Jk+l)>  П к ) 

Щ к ) =  Щ к + i) 

Мг (К к) Q Н к )' 
••д О  

Qr(k + i> — 
M, rO{k  + 1  ) 

r­dO 

gdzie  к  oznacza  numer  kolejny  pierś cienia. 

Dr=f(p) 

Rys.  2  Rys.  3 

Obliczenia  wykonane  tą  m e t o d ą  przy  podziale  płyty  na  pięć  pierś cieni  dały  wię kszą  

d o k ł a d n o ś ć  niż  przy  zastosowaniu  metody  róż nic  s k o ń c z o n y ch  ze  wzglę du  na  wysoki 

rząd  pochodnych  w  r ó w n a n i a c h  r ó w n o w a g i  (2.14) w pracy [1]. 

Jak  wykazano  w cytowanej  pracy,  przemieszczenia  poszczególnych  p u n k t ó w  powierzch­

n i  ś r o d k o w ej  /с ­tego  pierś cienia  płyty  m o ż na  wyrazić  w  nastę pują cej  postaci 

(2) 

Щ к ) 

>*'(*)  =  [лНк )е  + А2(к )б\п д +  ^ A 4 ) t , o
u ; u ) + 1 ] c o s 0 , 

8 

«o<*)  =  [вП к)т В2{к )\п (>+  ]?piik)Aiik)o
nia)}cosO, 

j =  5 

8 

=  [ ­ ^ i ( t ) ­ | ^ : ^ ­ + l r i ( ? J5 2 ( t ) 4 ­  ^Р ц к )1ц к )А цк)С >"^>  sinO, 



130  A .  M L O T K O V V S K I 

gdzie 

A x * ) = 
Eh\k) 

12(1  ­ v 2 ) 

О )  5 , » , ­ г < . , . , я „ , (я " ' + й ' " ) ^ — 
\  2  /  2naQirik) 

­  2 ( Г = '̂ 

2 т г а р, 'sr(*> 

^r(fc)(«2(fc)  — 1) — 3 D 0 W 

£(*)а (а .ч *)—1) 

(1  + » ) « , » , + ( 3 ­ r ) 
( l ­ v ) a ? ( k ) ­ ( 3 ­ v ) 

Współczynniki  a 5 ( t ) 4 ­ a 8 ( l )  znajdujemy  z r ó w n a n i a  dwukwadratowego 

(1—v)0S(Ł)— i ? i ( * ) ^ r ( * ) ) « ( * ) + [ ( l : = T ' ) ( F i ( W i ) ł . ( t ) + 3 2 ) 0 № ) F , ( j k ) ) — 

( 4 )  ­  (3 ­ v ) ( l  ­ » ) f t t t D r ( * » ­  (1 + v)%k)D,m  + 0­v)FHk)Dnk)  ­

­ 2 ( 2 ­ i ^ ) 0 & ) ] ­ [ ( 3 ­ v ) ( l ­ ^ 

­0­v)(FHk)Drik)  + 3F1(k)Dm)­­S
2

k))]  =  0. 

Stałe  A2(k),  Bl{k),  B2{k),  А5^к)­^­А щ )  m o ż na  wyznaczyć  z  w a r u n k ó w  brzegowych 

oraz  w a r u n k ó w  cią głoś ci (1). 

Siły  w e w n ę t r z ne  o k r e ś l o ne  są wzorami 

r ( t )  dQ
2  +  ~Q~  e 2  <)02  +*ma~dQ 

<>(*> 

(5)  7 V r ( Ł )  =  2 Ą t ) —  ^ y g j p 

w  2 fi /  ,  . , < M , W  1  dv4k) 

ag  \  1 

dO 

Q,(k)  = —  ( Mr(k)­  M„(k)+Q—Ł^  ­  = ^  )  v  ­

i  dv0(k)\ 

Q  '  dQ  j' 

dMrlk)  dMre(k) 
dQ  dO 



P R Z Y B L I Ż O NE  O B L I C Z A N I E  P Ł Y T Y  K O Ł O W E J  131 

P o  podstawieniu  (2)  do  (5)  i  wykorzystując  (1)  otrzymano  u k ł a d y  r ó w n a ń  dla  l i n i i 
styku  kolejnych  d w ó c h  pierś cieni 

8  8 

QAHk) +  Q\nQA2(k)+  2^Q
ai(k)+iAnk)—Ai(k+1)—QhxQji^k+i)~  ^ V ' ( *

+ 1 > + 1 A ( *  + i)  =  0, 

1 =  5  i'=5 

8 

А цк )  +  (1+1п д )А2(к )+  2J  ( « « { * ) + l ) e
a « » A * ) _ 

; =  5 

8 

­АН Ш )~(1  +  \п д )А2(к  +  1)~  ^ ( а , ( » + 1 )  +  1 ) е
в « * + | ) Л ц *+ 1 )  =  0, 

1 =  5 

8 

вн к )+\п е вч к )+  У 1р цк )д
аи к )АК к )— 

1 =  5 

8 

— BHk  + i) — 1п (?Я 2(* +  1)—  ^ й ( И 1) ^ «
+ | ) 4 ( Н 1)  =  0. 

< =  5 

8 

­BHk)­^~^_~+\riQJB2ik)+  ^  Р цк )Я цк)С
а'(к )А цк )  + 

8 

+  5 , ( к  +  1 ) +  | ­ ^ ­ ^ ~ + 1 п е | . 82 ( * +  1 ) —  ^  Р цк+1)(}ц к  + 1)9
а^  + о АК к  +  1)  =  0, 

(Dr+DQv\k)A2(k)  ­  S(k)aB2a)  + 

8 

+  2J  [A­<k)«?<*>+ (­Dr(it) +  D0v­5(k)^i(k))a1(t)]^i(t)e
a«k)­

1 =  5 
—  ( O r  +  A>*0(ł + 1) ̂ 2(k + 1) +  S(k +1 )OB2(k + l)  — 

8 

/=5 

8 

+  Г я < * , Л ( * } — • ^ • ( " i ( * ) + i ) J « i ( * ) | ee w » A * j  + 

8 

+  ­ ^ ^ А ( * + 1 ) ­ ( ^ ( » + 1 ) ­ 2 ^ ^ ) А ( *+ 1 ) ^  ^ C J 2 ^ i ( k  +  1 ) [ l  +  ^ + i ) ]  + 

(6) 



132  A .  M Ł O T K O W S K I 

2(1­v) 

3 

8 

^  B2(k)+  5J  Pum—  [1 +  ?*(*)]+qnk)*i(k)\o
amAK k )­

H  Д г(*+1) — +  — [1 +9i(* + i)] +  9i(* + i)af(t + i)l?a ,'(*: +  l ) ^ ' ( * + i)  =  0» 

(6) 

[ C d . ]  8 

(3 ­  v)D0A2{k)  +  2J  {­
  Dnk)Ccfik)  [a,­(ik) +1]  +  (3 ­  v)D0ai(k)  + 

/=5 

8 

+  S(k)apma.f(k)\Q
amAKk)  ­  (3 ­  v)D0A2(k  +,,  ­  ^  ( ­  Z ) r ( , +, ; a,

2

( t  +  0 [ a , ( » +,,  +1]  + 
i  5 

+  (3 — v ) A a i ( t  +  i ) +  S
,

( k  +  1 ) a ^ i ( t  +  1 ) a
2

( t + 1 ) } o
0 i a + i ) / 4 i ( ) k + 1 )  =  0. 

Powyż sze  r ó w n a n i a  wraz  z  warunkami  brzegowymi  dla  zewnę trznego  i  wewnę trznego 

brzegu  płyty  stanowią  układ  r ó w n a ń ,  z  k t ó r e g o  m o ż na  wyznaczyć  wszystkie  stałe  dowolne. 

L i c z b a  stałych  dowolnych  r ó w n a  jest  liczbie  przedziałów  p o m n o ż o n ej  przez  osiem. 

W a r u n k i  brzegowe  dla  płyty  podpartej  na  obwodzie  z e w n ę t r z n ym  i  mają cej  sztywną  

piastę  w  ś r o d ku  są  nastę pują ce: 

a)  dla  obwodu  zewnę trznego  (g  =  1,  к  =  m) 

w(k)=0,  Mnk)  =  0,  Nr(k)  =  0,  T(k)  =  0, 

+ Я  + Я  

(7) ,  a  J  Mro^sinOdO­a2  J  Qr(k)cosOdO  =  M; 
— n  —  я  

ponadto,  jak  udowodniono  w  [1],  stała  В цк )  =  0; 

b)  dla  obwodu  wewnę trznego  (g  =  g 0  =  с ja,  к  =  1) 

W (k) =  go  ,  » 
(7)2  * 

M ( t ) s i n 0  =  —»((t)CosO. 

W  podobny  s p o s ó b  m o ż na  o t r z y m a ć  warunki  brzegowe  dla  płyty  utwierdzonej  na  obwo­

dzie  z e w n ę t r z n ym  i  mają cej  sztywną  piastę  w  ś r o d k u: 

•  a)  dla  obwodu  zewnę trznego  (g  =  1,  к  =  m) 

ww  =  0,  =  0,  И да  =  0,  v(k)  =  0, 

+ я  4 я  

(g)  ci  f  Mr{k)cosOdO  +  a  j  Mreik)smddO—a
z  J  Qr(k)cosOdO  =  M, 

—я  —я  —я  

+  я  + я  

\  Nr{k)cosOdO­  j  T{k)smOdO  =  0; 
—я  —я  

b)  dla  obwodu  w e w n ę t r z n e go  warunki  p o z o s t a n ą  bez  zmiany. 



P R Z Y B L I Ż O NE  O B L I C Z A N I E  P Ł Y T Y  K O Ł O W E J  133 

N a p r ę ż e n ia  promieniowe  w  płycie  i  ż ebrach  oraz  n a p r ę ż e n ia  obwodowe  i  styczne 

w  płycie  obliczyć  m o ż na  ze w z o r ó w ([1]) 

E  Г  Щ к )  д Щ (к ) ,  v  д щ(к )  _  z  ld
2wik)  v  ć >ww  v  <Р Щ к А  

r ( k )  ~  (l+v2)a[V  Q   +  де
  +  Q  д в  а \  dg2  Q  dg  Q 2  д в2}}' 

­  Е  I h o ( ł )  z d
2w(k)  \ 

=  Т \ " 7 —с Т ~ д ^ ~ )' 

­  ( i _ r 2 ) a  | _~e   ~ d e ~ ~
+

  e  ~ f l \
v « v  + e  a e

  +

  e

2  <э е2  / J' 

r „  i r z l  1  d w w  d2w(k)\,G(ldu0(k)  v m  ,dv0(k)\ 
T„ik)  =  GYre  =

  2 G я ^ 2 ­ ^ 0   +  ­ ^ ( j ­ Je   Ę  +  Sf)  •  

P r z y k ł a d .  Obliczenie  n a p r ę ż eń  i  przemieszczeń  płyty  kołowej  wzmocnionej  ż eb­

rami  według  rys. 1 i 4. P ł y t a  podparta  jest  przegubowo  na obwodzie  z e w n ę t r z n y m.  D a n e : 

a  =  22 cm,  с =  5,5 cm,  Ha  =  1,5 cm,  Hc  =  3,0 cm,  b =  0,3 cm,  n = 6. 

Rys.  4 

Płytę  podzielono  na m =  5 pierś cieni  o jednakowej  szerokoś ci.  D l a  ś redniego  promienia 

k a ż d e go  z  pierś cieni  obliczono  wielkoś ci  D r , S,  Fl  w e d ł u g  w z o r ó w  (3)  p o d s t a w i a j ą c  za 

b(k),  H(k)\  Qir(k)  wartoś ci  gruboś ci,  wysokoś ci  ż e b ra  i  promienia  w  ś r o d ku  pierś cienia. 

N a s t ę p n ie  dla  k a ż d e go  pierś cienia  r o z w i ą z a no  r ó w n a n i e  (4)  uzyskując  wartoś ci  а г ( к ). 

Obliczone  wielkoś ci  podstawiono  do w z o r ó w  (7) na warunki  brzegowe  po  uwzglę dnieniu 

(2)  i (5) oraz  do w z o r ó w  (6). P o n i e w a ż  r ó w n a n i a  (6) muszą  być  spełnione  na liniach  styku 

kolejnych  d w ó c h  pierś cieni,  to przy  podziale  na 5 pierś cieni  otrzymano  u k ł a d  40  liniowych 

r ó w n a ń  algebraicznych  umoż liwiają cych  obliczenie  stałych  A4k­)—Ац к)  dla k a ż d e go  pier­

ś cienia.  N a s t ę p n ie  z  w z o r ó w  (2)  obliczono  przemieszczenie  poszczególnych  pierś cieni. 

Obliczenia  wykonano  na elektronowej  maszynie  cyfrowej  Z A M ­ 2  Beta. 

P o w y ż s za  metoda  p o d z i a ł u  płyty  na  pierś cienie  nie  zapewnia  cią głoś ci  n a p r ę ż eń  na 

styku  pierś cieni.  W  zwią zku  z  tym najbardziej  miarodajne  są  n a p r ę ż e n ia  obliczone dla 

ś r o d k ów  pierś cieni  według  w z o r ó w  (9). N a wykresie  rys.  5 pokazano  n a p r ę ż e n ia  w  ż e b r a ch 



1000 

600 

400 

200 

б [к В /с т2] 

Naprę ż enia  promieniowe  w  ż ebrze 
(dla  6 = 0 °  r1=4000 kGcm) 

Naprę ż enia  promieniowe  w  ż ebrze 
(dla  6 = 0 °  r1=4000 kGcm) 

•  

•i 
N 

\  4 

•  \ ,  \ 

V 
I 
S N 

­100 

­200 

0,3  Ц4  0.5  0,6  0,7  0,8  0,9  1,0  p 

0,3  0,4  0,5  0,6  0,7  Ąg  0,9  1fl  P 

Naprę ż enia  na  powierzchni  ptyty 

°о [Ш с тг] 

Rys.  5  N a p r ę ż e n ia  w  p ł y c i e  wzmocnionej  n  =  6  ż e b r a mi  o  zmiennej  w y s o k o ś c i,  podpartej  przegubowo 

na  obwodzie  z e w n ę t r z n y m.  N a p r ę ż e n ia  teoretyczne  na  k r a w ę d zi  ż e b ra  —  linia przerywana,  a  na  w y s o k o ś ci 

naklejenia  t e n s o m e t r ó w — l i n i a  c i ą g ł a.  Wyniki  p o m i a r ó w  n a p r ę ż eń  promieniowych  ( • )  i obwodowych  ( ® ) 

[134] 



P R Z Y B L I Ż O NE  O B L I C Z A N I E  P Ł Y T Y  K O Ł O W E J  135 

w  płycie  przedstawionej  na  rys.  1 i 4,  dla  k ą ta  0  =  0°  (płaszczyzna  działania  momentu  M); 

krzywe  poprowadzono  przez  punkty  odpowiadają ce  ś r o d k om  pierś cieni. 

Płyta  poddana  została  ponadto  badaniom  tensometrycznym  na  specjalnym  stanowisku 

umoż liwiają cym  realizację  w a r u n k ó w  brzegowych  oraz  obcią ż enia.  W y n i k i  p o m i a r ó w 

naniesiono  na  rys.  5. 

Podobnie  wykonano  obliczenia  i  pomiary  dla  płyty  przedstawionej  na  rys.  6  (wzmoc­

nionej  sześ cioma  ż ebrami  o  jednakowej  wysokoś ci  i  gruboś ci).  W y n i k i  przedstawiono 

na  rys.  7. 

Przeprowadzone  badania  tensometryczne  wykazują  d o b r ą  z g o d n o ś ć  z  wynikami  teo­

retycznymi. 

Należy  p o d k r e ś l i ć,  że  doś wiadczenia  i  obliczenia  zostały  przeprowadzone  dla  małe j 

liczby  ż eber,  co jest  czę sto  spotykane  w  konstrukcjach  maszynowych. 

Rys.  7.  N a p r ę ż e n ia  w  p ł y c i e  wzmocnionej  n  =  6  ż e b r a mi  o  stałej  w y s o k o ś ci  i  g r u b o ś c i,  podpartej  przegu­

bowo  na  obwodzie  z e w n ę t r z n y m.  N a p r ę ż e n ia  teoretyczne  na  k r a w ę d zi  ż e b ra  —  linia  przerywana,  na  wy­

s o k o ś ci  naklejenia  t e n s o m e t r ó w  —  linia  c i ą g ł a.  Wyniki  p o m i a r ó w  n a p r ę ż eń  promieniowych  ( • )  i  ob­

wodowych  ( ® ) 



136  A .  M Ł O T K O W S K I 

Literatura  cytowana  w  t e k ś c ie 

1.  A .  M Ł O T K O W S K I ,  Wytrzymałoś ć  płyty  kołowej  jednostronnie  uż ebrowanej  poddanej  antysymetrycznemu 

zginaniu.  Mech.  Teor.  i Stos.,  4,  6  (1968). 

2.  S.  T I M O S H E N K O ,  S.  W O Y N O W S K Y ­ K R I E G E R ,  Teoria płyt  i powłok,  Arkady, 1962. 

Р е з ю ме  

П Р И Б Л И Ж Е Н Н ОЕ  Р Е Ш Е Н ИЕ  П О Д В Е Р Г Н У Т ОЙ  А Н Т И С И М М Е Т Р И Ч Н О МУ  И З Г И БУ  

К Р У Г О В ОЙ  П Л А С Т И Н КИ  П О Д К Р Е П Л Е Н Н ОЙ  О Д Н О С Т О Р О Н Н И МИ  

Р А Д И А Л Ь Н Ы МИ  Р Е Б Р А МИ  

П р и б л и ж е н н ым  м е т о д ом  р е ш е на  з а д а ча  о  н а п р я ж е н и ях  и  д е ф о р м а ц ии  в  к р у г о в ой  п л а с т и не  

п о д к р е п л е н н ой  р а д и а л ь н ы ми  р е б р а ми  л ю б ой  ф о р м ы,  р а с п о л о ж е н н ы ми  о с е с и м м е т р и ч но  п о  о д ну  

с т о р о ну  о т  с е р е д и н н ой  п о в е р х н о с т и. 

Р е ш е н ие  н а х о д и т ся  п у т ем  р а з д е л е н ия  п л а с т и н ки  на  н е с к о л ь ко  о р т о т р о п н ых  к о л ь ц е в ых  п л а­

с т и н ок  п о с т о я н н ой  ж е с т к о с ти  п ри с о б л ю д е н ии  у с л о в ий  н е п р е р ы в н о с ти  д е ф о р м а ц ии  и  в н у т р е н н их  

с и л.  Р а с с м о т р е ны  с л у ч аи  ш а р н и р но  и  ж е с т ко  з а к р е п л е н н ых  к р а ев  п л а с т и н к и.  П р о и з в е д е ны  р а с­

ч е ты  и  т е н з о м е т р и ч е с к ие  и з м е р е н ия  д ля  п л а с т и н ок  с  6­ю  р е б р а ми  п е р е м е н н о го  и  п о с т о я н н о го  

с е ч е н и й. 

S u m m a r y 

A P P R O X I M A T E  S O L U T I O N  O F  A  C I R C U L A R  P L A T E  W I T H  O N E ­ S I D E D  RIBS  S U B J E C T E D 

T O  A N T I S Y M M E T R I C  B E N D I N G 

A n  approximate  method  of  determination  of  the state of strain and stress in circular  elastic  plate  rein­

forced  by  radial  ribs  of  arbitrary  shape,  eccentric  with  respect  to  the  middle  surface,  has  been  discussed. 

The  plate  is  loaded  by  a  skew­symmetric  bending couple  acting  on  the  hub.  In  order to  establish  the  state 

of  stress and strain, the  plate  was  divided into  several  orthotropic rings  of  constant  f Iexural  rigidity.  C o n ­

tinuity  conditions  (6)  at  the  lines  of  contact  between  the  rings  have  to  be  satisfied,  the  outside  edge  of 

the  plate  being  either  simply  supported  or  clamped.  Numerical  example  comparing  the  theoretical  and 

experimental  results  are  given. 

POLITECHNIKA ŁÓDZKA 

Praca  została  złoż ona  w Redakcji dnia 26  maja 1969  r.